نقل از شبکه اطلاع رسانی طـــــــــــلا، ســکـــــــــــه و ارز
استفاده از جواهرات در دوران قدیم به معنای تراشیدن سنگ های گران بها و آویزان کردن آنها در گوشه لباس، کمربند و غلاف شمشیر جنگاوران بوده است. دستبند زنجیر مانند کلفتی که در قرن شانزدهم طراحی شد، اولین نمونه ای بود که به طراحی جواهرات امروزی شبیه بود. از زنجیر طلا علاوه بر زیور آلات در تهیه کیف و سنجاق سینه، قلاب کمربند و کلاه نیز استفاده می شد.
در گذشته از هنر ویترا (نقاشی روی شیشه) برای ساخت گردن بند استفاده می شده است. جورج راونسکرافت در سال ۱۶۷۰ در فرانسه از الماس بر روی انگشترها استفاده کرد که با استقبال فراوانی از سوی افراد طبقه اشراف مواجه شد. کارلو جولیانی در ناپل ایتالیا، اوژینو فونتانی درفرانسه و تیفانی در نیویورک از دیگر کسانی بودند که شروع به طراحی زیور آلات با ویترا کردند. عصر شکوفایی جواهرات در اروپا را باید ازقرن نوزدهم دانست.
پیوکاستلانی و میکل آنجلو کاتانی از نخستین کسانی بوند که در دهه اول قرن تمامی زیور آلات کلاسیک در اروپا جمع آوری کرده و به طراحی نمونه های جواهرات باستانی پرداختند. قرن ۱۹، قرن ظهور سنگ سیاه در صنعت طلا و جواهر است و در اصل نماد میهن پرستی هستند.
استفاده از آلیاژهای مختلف در زیور آلات را آلمانی ها با ساخت بند ساعت از جنس پلاتین در طراحی جواهرات پیاده کردند. بیشترین شکل هایی که در این زمان استفاده می شد شامل گل، خوشه گندم، پروانه و خورشید که هر کدام به عنوان سمبل شناخته شده بودند. سنجاق سینه به شکل گل و با شیشه های نارنجی تزئین شده بودکه نماد باروری و پاکی است که دوشیزگان در مهمانی ها استفاده می کردند.
در قرن بیستم، برخی از کمپانی های طراحی جواهرات همچون کارتیه دست به اقدام جالبی زدند. کارتیه طراح و جواهر ساز فرانسوی در سال ۱۹۲۵ انگشتری ساخت از ۳ حلقه باریک طلای زرد، قرمز و سفید ساخته شده بود و دیری نپائید که یکی از پرطرفداران ترین مدل حلقه ها بین زوج ها تبدیل شد. ساخت گوشواره های بلند و دنباله دار هم در همین قرن ساخته شد. گردنبد قلاده ای هم پس از اینکه ملکه الکساندرا در انگلیس برای پوشاندن زخم های گلویش از آن استفاده کرد رواج یافت.
ایتالیایی ها خریداران اصلی سنگ های گران بها و مروارید های اصل شرقی بودند. تاجران ایتالیایی، جواهرات را به قیمتی نازل از شرقی ها می خریدند و به قیمت گزاف به اروپاییان می فروختند. در میان جواهرات، مروارید های سفید هند و ایران از ارزش بالایی برخوردار بودند. مدتی بعد تصمیم گرفتند که سنگ هایی مصنوعی شبیه مروارید ساخته تا بتوانند با نازل ترین قیمت به مردم عادی بفروشند. سرانجام با مخلوط کردن پودر شیشه سفید، سفیده تخم مرغ و ماده لزج حلزون، مروارید مصنوعی ساخته شد.
از سال ۱۹۶۰ به بعد، طراحان جواهرات تصمیم گرفتند که روش های فانتزی را جایگزین طرح ها و روش های سنتی کنند و از روش های قدیمی کمی فاصله بگیرند. بدین ترتیب طرح هایی مخلوط از طلای زرد (طلا + آلیاژ برتز) و طلای سفید (طلا + آلیاژ نقره) و انواع سنگ های قیمتی رواج پیدا کرد.
نرم افزار طراحی جواهرات Rhinoceros
راینو محصول کمپانی «مک نیل و شرکا» است. این کمپانی تا به امروز ۴ نرم افزار طراحی کرده است که در واقع یکی نرم افزار مادر و بقیه نرم افزار های کمکی هستند. چندنمونه از برتری های راینو نسبت به نرم افزار های مشابه خود عبارتند از:
۱٫ محیط برنامه طوری طراحی شده است که کاربر می تواند به راحتی با فرمان ها و ابزار ها کار کند. این نرم افزار از دقت بالایی برخوردار است و به خوبی فایل های تولید نرم افزار های دیگر را می خواند. راینو دارای دستوراتی است که منحصر به فرد بوده و کمتر نرم افزاری از این مزیت برخوردار است.
۲٫ پلاگین (Plugin) های این نرم افزار شامل Bongo ، Flamingoو Penguin است. Flamingo به منظور رندرینگ در آن گنجانده شده است. Penguin نیز مانند آن عمل می کند با این تفاوت که خروجی های آن شبیه عکس واقعی نیست. Bongo نیز Plugin متحرک ساز است که در موارد خاص می توان از آن استفاده کرد.
تفاوت طراحی کلاسیک با طراحی کامپیوتری به صورت سه بعدی:
طراحی کلاسیک یا به صورت دو بعدی روی کاغذ، تنها ایده ای از مدل مورد نظر را ارائه می دهد که پس از آن فرد مدل ساز که با دست روی موم کار می کند با استفاده از آن، ایده یا طرح مدل مومی آن را با دقت نه چندان کافی می سازد که برای ساخت آن زمان بسیار زیادی را با توجه به پیچیدگی آن طلب می کند.
طراحی به صورت سه بعدی توسط رایانه چندین مزیت را نسبت به طراحی کلاسیک داراست. اولین و مهم ترین موضوع این است که می توان مدل سه بعدی کامپیوتری را با دستگاه های مخصوص ساخت قالب که از فن آوری متفاوتی برخورداند، با دقت بسیار زیاد و با کیفیت عالی تولید کرد. مزیت دیگر مدل های سه بعدی تخمین وزن نگین های مختلف و فلزات گران بها با عیار های مختلف می باشد. (قبل از تولید). نکته بعدی این که قبل از تولید می توان عکسی از مدل ساخته شده پیش از تولید به مشتری ارائه داد.
دستگاه هایی که می توان با آن ها مدل سه بعدی را تولید کرد در حال حاضر از دو دسته تشکیل شده اند:
- CNC ها
- دستگاه های لیرز و Rapid Proto type
دستگاه های CNC با تراش موم مدل سه بعدی را می سازند که از محدودیت ساخت و زمان بیشتری نسبت به دستگاه های لیزر برخوردارند.
دستگاه های لیرز خود از دو ساختار تشکیل شده اند:
- دستگاه هایی که با استفاده از فن آوری لیزر کار می کنند و مایعی مثلاً به نام رزین را به کریستال تبدیل می کنند. این دستگاه ها از کیفیت و سرعت بالایی برخوردارند.
- دستگاه هایی که پرینتر سه بعدی هستند و پودر موم یا “واکس” را لایه به لایه به هم می چسبانند که می توان گفت نسبت به رزین از کیفیت و سرعت کمتری برخوردارند مانند Solid Scape T66
تعداد برنامه های مدل سازی با رایانه بسیار متنوع هستند که هریک تخصص خاص خود را دارند. برای طراحی جواهرات برنامه های ویژه ای برنامه ریزی شده است که یک سری از اعمال را به صورت خودکار انجام می دهند؛ مانند ArtCAM و Jewelcad .
اعمال خودکار باعث می شود کاربر تسلط کمتری نسبت به طرح یا مدل سه بعدی خود داشته باشد اما برنامه های مدل ساز عمومی که با آن می توان هر مدلی را ترسیم کرد قابلیت بالاتری نسبت به برنامه های مذکور دارند. البته هر یک تخصص مخصوص به خود را دارا هستند و با یکدیگر متفاوتند. معمولاً در دنیا بیش تر از برنامه Rhino برای طراحی جواهر و البته مدل های دیگر استفاده می شود.
