این منطقه در زون تکتونیکی البرز – آذربایجان قرار دارد. این ناحیه بخشی از تاقدیس بزرگ کوه ایمان‌خان می‌باشد که طول تقریبی آن ۷ کیلومتر و عرض متوسط آن ۲ کیلومتر بر آورد شده است.
این تاقدیس دارای جهت شمال غرب – جنوب‌شرق است .در شمال‌شرق این تاقدیس نهشته‌های کربناته متبلور توسط یک گسل معکوس در مجاورت رسوبات الیگومیوسن قرار می‌گیرند.
ساختمان تاقدیسی این تاقدیس در واحد چالداغ که ارتفاعات منطقه را تشکیل می‌دهد و همچنین در نهشته‌های الیگومیوسن و نهشته‌های آواری URF یا سازند قرمز بالایی به خوبی قابل مشاهده است، فاز کوهزایی کاتانگایی را تشکیل می‌دهد. ضمن این‌که به نظر می‌رسد کانی‌سازی ناحیه معدنی زرشوران متاثر از فازهای آلپین جوان باشد.
در ناحیه زرشوران سه دسته گسل وجود دارد:
گسل‌های با امتداد جنوب شرق – شمال‌غرب: این دسته گسل‌ها در منتهی‌الیه شرقی منطقه قرار داشته و احتمالاً با کانی‌سازی در ارتباط هستند. دو گسل عمده در این دسته قرار گرفته‌اند و به نظر می رسد گسل جنوبی‌تر نقش مهمی در کانی‌سازی ندارد ولی گسل شمالی‌تر واحد زرشوران را در مجاورت سازند قره‌داش و واحد چالداغ قرار داده است. گروهی از این گسل‌ها بر روی سازند قرمز فوقانی اثر گذاشته‌اند.
گسل‌های با امتداد شرقی – غربی: مهمترین این گسل‌ها با امتداد شرقی – غربی ده گسل موازی در شمال ده یال دره سی و جنوب کوه دلیک داغ و گسل زرشوران است که به نظر می‌رسد در کانی‌سازی نقش داشته اند.
گسل‌های با امتداد جنوب غرب – شمال‌شرق: عمده‌ترین آن‌ها دو گسل موازی در شمال‌غربی دره زرشوران و غرب کوه چالداغ می‌باشد.
